इराकमा फसेकी केटीको भूमिका गरेकी नुसरत भन्छिन्- ‘हाम्रो देश सबैभन्दा सुरक्षित छ’

‘छोरी, जनहितमा यारी, छत्रपति’ जस्ता महिला केन्द्रित फिल्ममा काम गरेपछि अभिनेत्री नुसरत भरुचाले ‘अकेली’मा शिर्ष भूमिका निर्वाह गरिन। नुसरत अभिनित ‘सेल्फी’ ‘तू झुठी मै मक्कर’ र ‘छत्रपति’ यसै वर्ष रिलिज भए। पछिल्लो फिल्म ‘अकेली’ रिलिजको तयारीमा छ।

फिल्म ‘अकेली’ले इराक युद्धको बीचमा फसेकी एक भारतीय केटीको कथालाई चित्रण गरेको छ।

जो सन् २०१४  मा इराकमा चलिरहेको गृहयुद्धमा फसेकी छिन् र त्यहाँबाट आफ्नो जीवन बचाउन हर सम्भव प्रयास गर्छिन्।

फिल्ममा नुसरतसँगै इजरायली कलाकार त्साही हालेवी र आमिर बोट्रोसले शिर्ष भूमिका निर्वाह गरेका छन्। यो २५ अगस्टमा हलमा रिलिज हुँदैछ।

फिल्म ‘अकेली’मा देखिने तयारीमा रहेकी नुसरतले फिल्मको कथा आफ्नो काँधमा भएको कुरालाई दवाब भन्दा पनि अवसरके रुपमा लिएको बताएकी छिन्।

‘जब म यस्ता फिल्ममा काम गर्छु, अरुलाई विश्वास गर्नु निकै जरुरी हुन्छ। जस्तै : राज शाण्डिल्य र विनोद सरलाई जनहितमा रिहा गरियो। उसलाई थाहा थियो कुनै समस्या आयो भने समाधान गर्छ’, उनले भनिन्, ‘चोरीमा विक्रम थिए, जसले धेरै काम गरेका छन्। विशाल सरले यो फिल्म मराठीमा बनाएका थिए, त्यसपछि उनलाई फिल्म कसरी पूरा गर्ने थाहा थियो।  अरू मानिस र उनीहरूको काम राम्ररी जान्न मलाई सजिलो भयो।’

उनले हरेक फिल्मबाट केहि न केहि सिक्ने गरेको बताएकी छिन्। ‘छोरी’ फिल्ममा गरेको कामले आफूलाई आत्मविश्वासी बनाएको उनको तर्क छ। नुसरतले ‘अकेली’को कथाले आफूलाई खिन्न बनाएको बताएकी छिन्।

‘कथा सुन्दा मात्रै मन खिन्न हुन्थ्यो। केटाकेटी, बुढाबुढी र महिलासँगको यस्तो बर्बर कथा सुन्दा हामी छक्क पर्यौं। यसले सबैभन्दा बढी महिलालाई मारेको छ, किनभने महिलाहरू बेचिएका छन्’, उनले भनिन्, ‘उनीहरुलाई समातेर बेच्ने गरी बलात्कार गरिरहन्थ्यो। सोच्नुहोस्, यस्तो अवस्थामा तिनीहरूको जीवन बाँकी छैन। उनलाई दिनहुँ यातना दिइयो। यसलाई वर्णन गर्न शब्दहरू कम छन्। म पनि केटी हुँ।’

फिल्मसँगको अनुभव सुनाउँदै नुसरतले आफ्नो देश धेरै सुरक्षित रहेको उल्लेख गरेकी छिन्।

‘यो फिल्मको काम सकेर मैले अर्को का मगर्न सकेको छैन। गएको जनवरीदेखि अहिलेसम्म कुनै फिल्म साइन पनि गरेकी छैन्। यो फिल्म मेरा लागि मुस्किलको फिलम हो’, उनले भनेकी छन्, ‘ छायांकन सकिएसँगै ममा भएको पीडा म शब्दमा बताउन सक्दिन। मैले मुम्बई जस्तो सुरक्षित देशमा बस्न पाउँदा भाग्यमानी ठानेकी छु। राति अबेरसम्म बाहिर निस्कन मलाई कहिल्यै डर लागेन।’